Tranen bij Albert: 'Je moet koers vergeten, maar je wil niet'

Niels Albert heeft zaterdag op de Koppenberg zijn eerste klassieker gewonnen als ploegleider (van Vastgoedservice) met Wout Van Aert. Sportweekend volgde Albert voor, tijdens en na de cross en daaruit bleek duidelijk dat hij nog worstelt met het feit dat hij zelf niet meer kan crossen door hartproblemen: "Je moet de koers vergeten, maar je wil dat niet. Eigenlijk is het masochisme wat ik nu doe."

Albert was al vroeg van de partij in Oudenaarde, samen met Paul Herygers en Roland Liboton begeleidde hij er de jeugd. "Eigenlijk doe ik dit om mijn zinnen te verzetten. Er is nog weinig volk en zo krijg ik de kans om me aan te passen aan de 20.000 man van straks."

"Ik heb het nodig om rust te vinden en niet te veel na te denken. Ik heb ook het andere - de korte pijn - geprobeerd, maar dat was ook vaak niet de beste oplossing. Dit vind ik wel aangenaam."

Door zijn hart moest Albert plots stoppen met crossen en daar heeft hij nog geen vrede mee. Toch confronteert zijn nieuwe job hem daar constant mee: "Er zullen wedstrijden zijn waar ik niet graag heen ga. Op sommige omlopen, bijvoorbeeld Zonhoven of Koksijde, zal ik de ploeg vragen om de dag zelf te mogen beslissen wat ik zal doen. Ik ben daarin realistisch, het zal soms moeilijk zijn. Ik kan niet inschatten hoe het zal lopen."

De voorbije maanden waren niet makkelijk voor de 28-jarige. "Ik dacht eindelijk de vruchten te kunnen plukken van alle voorbije jaren. Nu moet je de koers vergeten, maar dat is een wezenlijk deel van mijn leven. Dus je wil dat niet vergeten. Die combinatie is niet gemakkelijk."

"Moeten stoppen heeft een serieuze wonde geslagen in mijn leven. Dat zal wel genezen, maar ook altijd zichtbaar blijven", beseft hij.

De renners van Vastgoedservice, Wout Van Aert en Rob Peeters op kop, zijn blij met het advies van de ex-topper. "Ik probeer mijn kennis door te geven en de jongens rust te bezorgen."

"Ik doe mijn best, maar maak nog fouten. Ik ben blij dat ik krediet krijg van de ploeg. Ik leer eigenlijk van iedereen en ben blij dat de renners mijn werk appreciëren."

Uiteindelijk was het een tip van Albert die Van Aert mee aan de zege hielp: "In de laatste afdaling op kop zitten. Nu mag je dat wel zeggen, maar de renner op zich moet het nog wel doen. Hij moet eraan denken en hij dacht eraan."

Albert was tot tranen bewogen en zonk in elkaar, toen hij Van Aert hoorde winnen via de speaker. "Ik had dit hier graag ook zelf als renner gedaan, daarom is dit ook zo speciaal. Ik win wel zelf niet, maar heb er veel deugd van."

Misschien ook interessant: