Armstrong: 'Levenslange schorsing is doodstraf'

Photo: courtesy Wim Dingemanse

Photo: courtesy Wim Dingemanse

Waar hij gisteren koel en berekend zijn dopingbekentenis deed, heeft een meer emotionele Lance Armstrong in deel twee van zijn interview met Oprah Winfrey zijn spijt betuigd. Hij voelde zich vooral een verrader van zijn naaste familie. Hij hoopt ook ooit weer in competitie te mogen treden. "Maar ik denk niet dat dat zal gebeuren."

In deel 2 ging het interview de meer persoonlijke toer op. Oprah en Armstrong praatten over de gevolgen van zijn daden voor zijn kinderen en moeder, zijn sponsors én Livestrong.



Winfrey vroeg vrijdagnacht meteen naar de gevoelens van Amstrong. "Ik voel me een schande, maar ook nederig en beschaamd."

Waarom hij na jaren van ontkennen nu toch bekent, komt door zijn kinderen. "Toen ik zag hoe mijn zoon (Luke) me verdedigde en zei dat alle beschuldigingen niet klopten, wist ik dat het over was. Ik moest alles opbiechten. Ik besefte dat de situatie niet meer onder controle was. Het welzijn van mijn kinderen komt op de eerste plaats."

Voor even verschenen er tranen in de ogen van Armstrong, maar huilen deed hij niet. "Ik vertelde mijn zoon dat wat er gezegd werd waar was. Ik vroeg hem van me niet meer te verdedigen, maar gewoon te zeggen dat zijn vader spijt heeft."

Het Usada-schandaal van de voorbije maanden heeft niet alleen zijn kinderen geraakt, maar ook zijn moeder. "Ze is een wrak. Ze gaat door een bijzonder moeilijke periode, maar ze is sterk. Ik besef ook nu pas hoe groot de impact van de situatie is op mijn naasten. Voorheen had ik dat niet door."

Kristin, zijn ex-vrouw, wist van zijn dopinggebruik. "Maar ze was niet van alles op de hoogte. Net voor mijn comeback sloot ik met haar een pact dat ik zou terugkeren in het peloton zonder doping."

"Ik had verwacht dat ik nog zou kunnen winnen, want op dat moment was de sport al een pak cleaner dankzij de invoering van het biologisch paspoort. Ik werd derde in de Tour, maar had daar vrede mee, omdat ik geklopt werd door twee sterkere renners." Alberto Contador won, voor Andy Schleck.

Dat hij door het uitbreken van de zaak moest weggaan bij Livestrong heeft hem diep geraakt. "Het was mijn meest nederige moment. De ultieme misdaad is het verraad van mensen die je steunen en geloven. Ik beloog hen."

Armstrong werd de dieperik ingetrokken door Usada en zijn topman Travis Tygart. Die beweert dat de Amerikaan tienduizenden dollars heeft aangeboden om het onderzoek af te kopen.

"Dat klopt niet", zegt Armstrong. "Ik heb zelfs in mijn entourage rondgevraagd of iemand in mijn naam geld geboden heeft. Maar iedereen ontkende. Als het toch gebeurd is, dan zonder mijn medeweten."

De onthulling van het Usada-dossier betekende een bijzonder zware financiële dobber voor Armstrong. Hij speelde al zijn sponsors en er hangen hem - na zijn bekentenis - nog zware schadeclaims boven het hoofd.

"Op één tot anderhalve dag was ik 75 miljoen dollar kwijt. En dat geld komt waarschijnlijk niet meer terug. Ik ben al mijn toekomstige inkomsten kwijt en dat is geen leuke gedachte."

"Maar het is zeker niet de zwaarste periode uit mijn leven. Je kunt dit niet vergelijken met een kankerdiagnose. Ik ben net als mijn moeder echter een optimist en kijk graag vooruit. Ik weet niet hoe dit zal eindigen, maar dat heb ik leren aanvaarden."

"Deze zaak heeft me een beter mens gemaakt. Ook mijn strijd tegen kanker heeft me sterker en slimmer gemaakt. Maar gaandeweg ben ik al het goede verloren. Het is nu de grootste uitdaging voor mij om in mijn leven op het juiste pad te blijven."
\De gevallen wielerheld beseft dat hij gestraft moet worden voor zijn daden. Hij laakte wel het verschil in sancties tussen de renners die hem aan de galg praatten en hemzelf. Hincapie en co kwamen er bij het Usada vanaf met zes maanden schorsing, hij moet levenslang toekijken.

"Ik zeg niet dat dat oneerlijk is, ik zeg gewoon dat dat verschillend is. Ik verdien gestraft te worden, maar ik verdien de doodstraf niet." Armstrong wil niet meer terugkeren in het profwielrennen, maar de atleet die hij is, wil graag deelnemen aan marathons en triatlons.

"Ik zou op mijn 50e graag de marathon van Chicago willen lopen. Maar ik kan dat niet. Ik denk echter niet dat dat ooit zal kunnen, ik moet daarmee leren leven."

Misschien ook interessant: