Farrar: 'Ik was verpletterd, een puinhoop'

Photo: courtesy
Wim Dingemanse

Photo: courtesy
Wim Dingemanse

De dodelijke valpartij van Wouter Weylandt in de Giro heeft een diepe wonde geslagen bij Tyler Farrar. In Het Laatste Nieuws praat de Amerikaan voor het eerst over het verlies van zijn vriend. Nu probeert hij toch op tijd in vorm te geraken voor de Ronde van Frankrijk.

"Ik heb het nog altijd moeilijk om over de dood van Wouter te praten", vertelt Tyler Farrar in Het Laatste Nieuws.

"Het moet zo'n tien kilometer voor zijn val geweest zijn dat ik Wouter de laatste keer sprak. Pas na de finish hoorde ik van zijn crash. Joachim Schoonacker, een verzorger waarmee Wouter en ik goed bevriend waren, nam me mee naar de bus."

"Onderweg zei hij me dat Wouter zwaar gevallen was. Ik dacht: "Hij heeft iets gebroken: een been of zijn sleutelbeen." Iedereen valt in het wielrennen."

"Pas in de bus kreeg ik het hele verhaal te horen. Ik was verpletterd, een puinhoop."

"Ik deed nog die ene etappe. Het was heel bijzonder dat de renners van Léopard mij die plaats van Wouter lieten innemen. Voor mij betekende dat heel veel."

"Na de Giro ben ik teruggekeerd naar mijn woonplaats Gent", vertelt Tyler Farrar. "Met alle vrienden hebben we de begrafenis geregeld. Het was zo emotioneel."

"Daarna ben ik met mijn vriendin naar Seattle in de Verenigde Staten getrokken. Het was voor mij de enige manier om de dood van Wouter achter me te laten en mijn hoofd leeg te maken. In Gent had ik te veel herinneringen."

"Pas in de Verenigde Staten ben ik weer op mijn fiets gestapt. Ik maakte lange tochten: vijf, zes uur in mijn eentje."

"Soms genoot ik, andere keren kon ik Wouter niet uit mijn hoofd zetten. Ik probeer aan de goede momenten te denken. Wat kan je anders doen?"

Met de Dauphiné rijdt Tyler Farrar zijn eerste wedstrijd sinds de dood van Wouter Weylandt. "Het is erg zwaar geweest, maar ik moet ergens weer beginnen", zegt de Amerikaanse sprinter van de Garmin-ploeg.

"Ik denk nu aan de Ronde van Frankrijk en probeer op tijd in vorm te geraken. Volgende week rijd ik nog de Ster ZLM Tour. Misschien is dat een beetje van het goede te veel, maar als ik de Tour wil halen, is er geen andere weg."

"Als ik niet goed genoeg ben om ritten te winnen in de Tour, kan de ploeg me beter thuislaten. Dat is maar fair. In de Tour moeten de beste renners rijden. Het is vreselijk als je het werk van je ploeg niet kan afmaken."


Misschien ook interessant: