Boonen: ''Heb carrière met twee jaar verlengd'

Photo: courtesy
Quick Step - Innergetic

Photo: courtesy
Quick Step - Innergetic

Op 29 september viert Tom Boonen zijn terugkeer in het peloton met de Franco Belge. Twee maanden na zijn knieoperatie stond de Quick-Step-renner de kranten Het Nieuwsblad en Gazet van Antwerpen een lang interview toe in Monaco. Boonen praat er openhartig over verleden en toekomst.

"De grote problemen zijn begonnen met een val in de Ronde van Californië (de tweede helft van mei), de zwaarste uit mijn carrière", steekt Boonen van wal.

"Anderhalve maand was ik daar slecht van, mijn lichaam raakte maar niet hersteld. Zoals mijn lichaam er toen uitzag, dat was echt vettig."

"Het was een blunder om zo lang door te rijden. Het probleem was dat je een gat in je knie niet ziet op een scan."

Omdat de pijn niet verdween (ook niet met rust), ging Boonen op 15 juli uiteindelijk onder het mes. Sinds kort zit hij weer op de fiets. "Ik moet nu zo hard trainen als bij de voorbereiding op het voorjaar, omdat ik dit jaar nog drie koersen wil rijden", zegt hij.

"Mijn conditie was weg. Mijn linkerbeen was qua spieren nog de helft van mijn rechterbeen: pap. Woensdag was de eerste dag dat het echt goed ging: vier uur getraind en twee uur écht hard gereden achter de scooter, goed voor het kopke."

"In de winter wil ik opnieuw in balans zijn, dus is het werken geblazen. Als je twee maanden stilligt, moet je vier maanden rekenen om weer op niveau te komen."

Zijn fysieke perikelen zijn al bij al een geluk bij een ongeluk geweest, zo zegt Boonen. "Het positieve van het negatieve is dat ik hierdoor mijn carrière met een jaar of twee heb verlengd."

"De enorme goesting is er weer. Ik mis het wielrennen. Als ik de mannen uit de Vuelta hoor, voel ik me slecht omdat ik er niet bij kan zijn. Op tv ga ik veel harder in de koers op dan ik zelf had verwacht. Hoe minder ik koers, hoe intenser ik het vanuit de zetel beleef."

"Ook mijn verstek voor het WK in Australië doet pijn, het was het hoofddoel van mijn seizoen. Ik had er echt een kans om te winnen."

Intussen heeft Quick-Step een kleine facelift ondergaan, de ploeg zal er in 2011 anders uitzien. Boonen: "Ik geef toe dat ik de helft van de nieuwe renners niet ken. Ik volg de jeugd niet zo goed, er zitten veel neoprofs bij."

"Het kan twee kanten uit: het kan een beetje meevallen of zwaar tegenvallen. Het is soms niet slecht om eens als underdog te kunnen koersen, maar als het verkeerd loopt, betaal ik de rekening."

"Als ik even goed ben als in april, dan rijd ik de finales. Daar ben ik niet bang van, maar de vraag is hoeveel kracht het me kost om daar te geraken."

"Ik vind het heel jammer dat ze Wynants en Van de Walle, de meest onderschatte renner van de ploeg, lieten gaan", zegt Boonen in Het Nieuwsblad en Gazet van Antwerpen. "Dat mocht niet gebeuren."

"Maar ik besef ook dat het voor Patrick Lefevere niet gemakkelijk is om renners te binden als je ze voorlopig maar een contract van één jaar kunt aanbieden."

"Mijn groep, daar schiet niets meer van over. Iedereen is weg. Elk vertrek was een nieuwe tik, leuk is anders. Als je ziet wat voor een team we destijds hadden... We dreigen nu helemaal weg te zakken in de ranking van de ProTour."

"Tegelijk geef ik toe: er moeten er maar twee goed zijn: Chavanel en ik. Dan winnen we weer koersen. Maar makkelijker wordt het er niet op", zegt Boonen.

"In het begin van mijn revalidatie had ik veel contact met Lefevere, maar in het algemeen horen we elkaar niet zo veel. Ik had wel graag meer samenspraak gezien voor de ploeg van volgend jaar."

"Maar ik kijk niet uit naar een nieuwe werkgever. Dit is mijn negende jaar bij Quick-Step, tot nu was het altijd goed. In de winter moeten we gewoon extra stages organiseren. Niet wachten tot december of januari, we moeten veel bij elkaar zijn."

Tot slot: in Dag Allemaal verscheen een aantal weken geleden een verhaal over een revaliderende Boonen in de Carré.

"Dat was te belachelijk voor woorden", blikt Boonen op die heisa terug. "Daar stond echt niks in. Op dat moment was er nog geen sprake van een operatie. Ik stond 14 dagen aan de kant en ging weer trainen. Ik kreeg echter weer last en was keilastig, godverdomme toch."

"Ik kon de Tour niet rijden en werd gevraagd of ik mee iets ging drinken. Ik ben twee uur op die badpakkenparty van P-Magazine geweest, geen seconde langer, en ben dan braaf weer naar buiten gegaan."

"Nadien krijg je dan te horen dat er ik weet niet wat gebeurd is. Hallo? Maar goed, wat doe je er aan? Eens goed om lachen, zeker? Als je reageert, dan geef je ze voer voor nieuwe verhalen."


Misschien ook interessant: